ตอบ
เอาละครับ เมื่อเขียนมาในนี้ ผมก็จะตอบในนี้ก็แล้วกัน
1) ผมไม่ได้ต้องการให้คุณขอโทษ หรือกล่าวคำว่าเสียใจนะครับ เพราะว่าผมไม่ได้เป็นคู่กรณีกับคุณ เพียงแต่ที่ผมออกมาแจมนี่เพื่อจะให้มันจบลงด้วยดีเท่านั้น ทีนี้มันจะจบลงได้ก็ต่อเมื่อคุณและคนอื่นเลิกแล้วต่อกันไป ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่เลิก ก็คงจะจบลงไม่ได้ ถ้าผมจำไม่ผิด คุณเคย post ไว้ว่า "คุณไม่เคยยอมใคร ถ้าคุณไม่ผิด" ใช่ไหมครับ แล้วคุณยอมรับในเหตุผลของผมได้ไหมครับ ว่าเรื่องมันจะจบ ทั้ง 2 ฝ่ายต้องเลิกแล้วต่อกัน
2) ก่อนที่คุณจะ "สังเวชใจ" ผมอยากจะเล่าให้คุณฟังว่านิดนึงว่า คนที่บ้าสามเกลอแต่ละคนเข้ามาใน Web ของพวกเรานี้ไม่เหมือนกัน บางคนเข้ามาเพื่อจะอ่านสามเกลอที่ตัวเองไม่เคยอ่าน บางคนเข้ามาเพื่อจะดูว่าตัวเองยังตกหล่นตอนไหนบ้าง บางคนเข้ามาเพื่อจะหาเพื่อนคุยแก้เหงา บางคนเข้ามาเพื่ออยากจะรู้ว่าสามเกลอที่สะสมเจ๋งจริงหรือยัง บางคนเข้ามาเพื่ออยากจะแลกหนังสือกับคนอื่น บางคนก็อยากจะขายสามเกลอให้ได้ราคาดีๆ บางคนก็อยากจะซื้อสามเกลอที่ตัวเองไม่มีในราคาถูกๆ บางคนเข้ามาเพื่ออยากจะคำยืนยันว่าสามเกลอที่เขามี ไม่มีใครมีอีกแล้วในโลกนี้ ไม่ว่าจะเข้ามาอย่างไรก็ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนเลย เพราะเท่าที่ผ่านมาเราก็ต้อนรับทุกคนอยู่แล้ว ขอให้บ้าสามเกลอเป็นใช้ได้
3) ขอสารภาพตามตรงว่าก่อนผมจะทำ web site นี้ผมอยากจะอ่านสามเกลอตอน "ไปสู่อนาคต" ใจจะขาด ใครเอามาขายผม 2000-3000 บาท ในตอนนั้นผมก็ซื้อ ทีนี้พอทำ web ได้รู้จักคุณต้น (และกลายมาเป็นทีมงานทำ web ในปัจจุบัน) ก็รีบบอกคุณต้นให้พิมพ์เรื่อง "ไปสู่อนาคต" ลง web ทันที โดยอ้างว่าเป็นตอนหายาก (แต่จริงๆ คือผมอยากอ่าน) ถามว่าตอนนั้นผมสังเวชใจในความอยากได้ของผมไหมครับ ไม่หรอกครับ ใครจะไปด่าตัวเองลงคอ
4) แล้วในทางกลับกัน คุณ pisut สังเวชใจตัวเองไหมครับ ที่เดินหาสามเกลอหลายกิโลเมตร กว่าจะได้มาเล่มนึง ผมเดาว่าไม่หรอกครับ ถ้าเป็นผม ผมจะภูมิใจและอยากจะอวดเพื่อนๆ ให้ได้รับรู้ถึงความเหนื่อยยากของเรา ความอยากได้ก็เป็นอารมณ์อย่างหนึ่ง เช่นเดียวกับอารมณ์โกรธที่คุณ pisut มีต่อคนที่ post ตอบโต้คุณนั่นแหละครับ หรืออารมณ์โกรธที่ผมเคยมีจนปิดกระดานสนทนาไป 2 อาทิตย์ (3-4 เดือนที่ผ่านมา)
5) สุดท้ายที่บอกว่าสามเกลอมันสำคัญจะเป็นจะตายกับทุกคนมากหรือไง คนอื่นยังไงไม่ทราบครับ แต่สำหรับผมสำคัญมากๆ ครับ ไม่อย่างนั้นผมไม่ทนทำมาได้ 5 ปีหรอกนะครับ ถ้าจะถามว่าทนทำไปทำไม ก็คงเพราะว่าได้อ่านสามเกลอที่ไม่เคยอ่าน และได้เพื่อนที่บ้าอะไรเหมือนกันครับ แค่นี้ก็คุ้มเกินคุ้มแล้วมั้ง
6) เอ่อ ลืมอีกข้อ ที่คุณ pisut บอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับชมรมและกับคุณพิสุทธิ์ ผมก็อยากจะพูดตรงๆ ว่า คุณพิสุทธิ์ไม่ผิดหรอกครับ ที่มา post ขายหนังสือแล้วไม่ขาย คุณอดิศรกับคุณเกลียวมัวก็พูดแรงไปนะครับ แต่ถ้าคุณพิสุทธิ์ติดตามกระดานสนทนามาโดยตลอดจะทราบว่า เคยมีคนเล่นอย่างนี้หลายครั้งแล้ว 2 ท่านนี้ก็เลยเข้าใจผิด ถ้าปรับความเข้าใจกันตอนนั้น คำว่า "สังเวช", "ไพร่ผู้ดี" ในวันนี้ก็คงจะไม่มี แล้วถามว่าผมแคร์คุณ pisut ไหม หรือชมรมจะต่อต้านคุณ ก็ขอตอบตรงๆ ว่า ถ้าผมไม่แคร์คุณ pisut ผมลบกระทู้และเบอร์โทรศัพท์ ตั้งแต่คุณ pisut post ว่า "ว่างมากนักหรือ" แล้วละครับ และถ้าสงสัยว่าทำไมถึงแคร์ ก็ขอตอบว่าเพราะคุณพิสุทธิ์เป็นสมาชิกชมรมคนหนึ่ง และผมมองว่า คุณเข้ามา post ขายหนังสือด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้มีเจตนาจะโอ้อวด หรือกลั่นแกล้งใคร แต่กระทู้ที่คุณ post หลังจากกระทู้ขายหนังสือนี่ก็เป็นกระทู้หาเรื่องนะครับ ผมอ่านแล้วรู้สึกแย่มากๆ เลย (แต่ไม่ถึงกับสังเวชใจน้าาาาาาาาาาา)
ก็แค่นั้นเองนะครับ ถ้าผมตอบไม่เคลียร์อย่างไร แนะนำให้ email มาหาผมนะครับ เพราะเดี๋ยวถ้ามีคนอื่นมาแจม แล้วตอบโต้กัน จะไปกันใหญ่ โดยคุณ : Webmaster -
[ 22 ส.ค. 2002 , 14:39:57 น.]
|