J06: จากตอน "เที่ยวลพบุรี" ของสนพ. ผดุงศึกษา
ช่วยขบร่วมขันโดย: Webmaster(00001)
เกริ่นเรื่อง: พล นิกร กิมหงวน และเจ้าคุณปัจจนึก พากันไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ ในลพบุรี


.....ภายในสวนสัตว์แห่งนครลพบุรี

ประชาชนหญิงชายหลายร้อยคน ต่างพากันเดินเที่ยวเตร่แยกย้ายกันไปทั่วอาณาเขต แตรวงทหารบกกำลังบรรเลงเพลงอย่างไพเราะ ต้อนรับชาวกรุง วันอาทิตย์เครื่องดื่มและอาหารว่างจำหน่ายขายดี หาโต๊ะว่างไม่ได้เลย

สามสหายกับเจ้าคุณปัจจนึกฯ เดินชมสัตว์ต่างๆ ซึ่งอยู่ในกรงเป็นแถวยาวยืด เสี่ยหงวนทำหน้าที่อธิบายคล้ายๆ กับว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในสัตวศาสตร์

"เฮ้ยๆ นั่นอะไรโว้ย อ้อ-หมีไม้ พิลึกแฮะ ทำไมเขาถึงเรียกว่าหมีไม้หว่า?" นิกรพูดเสียงเอ็ดตะโร ทำให้ใครๆ เหลียวมามองดูเขาเป็นตาเดียว

อาเสี่ยว่า "หมีไม้ก็คือต้นไม้นั่นเอง แก่เข้าก็เลยกลายเป็นหมี เขาก็เลยเรียกว่าหมีไม้"

นิกรพยักหน้าหงึกๆ

"อ้อ - แปลกนิ นั่น - กรงนั้น" แล้วนิกรก็อ่านป้ายหน้ากรง "หมีหมาโว้ย"

เสี่ยหงวนอธิบายอีก

"มันก็หมานั่นแหละ แก่ตัวอายุมากเข้าก็เลยกลายเป็นหมี หมีน่ะกลายเพศมาจากสัตว์และพืชหลายอย่าง อีกา, นกกระสา, นกตะกรุม กลายเป็นหมีปีหนึ่งๆ ไม่ใช่น้อย บางโอกาสต้นกล้วยเป็นหมีได้เหมือนกัน เขาเรียกว่าหมีกล้วย แกคงไม่เคยเห็น"

เจ้าคุณปัจจนึกฯ ชักหมั่นไส้อาเสี่ยเต็มทน

"ระวังตัวแกเถอะ อีกสักหน่อยก็คงจะกลายเป็นหมีหรอก".....