J13: จากตอน "เสือสมุทร"
ช่วยขบร่วมขันโดย: คุณ SRISUDA (00160)
เกริ่นเรื่อง: สามเกลอขับเครื่องบินทะเลไปโจมตี เรือพิฆาตของอังกฤษ ในสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ทางอังกฤษได้ส่งเครื่องบินขึ้นมาสกัด


.....พลพูดกับเพื่อนทางวิทยุ

"ดำทิ้งระเบิดโว้ย!"

ครั้นแล้ว เสืออากาศทั้งสามก็ดึงคันบังคับ ให้เครื่องบินดำลงมาเป็นมุม 50 องศา ปตอ. เริ่มส่งกะสุนอย่างหนาแน่นยิงต่อสู้ แต่ความเร็วของเครื่องบินที่กำลังดำลงมานั้น ไม่ทำให้การยิงของ ปตอ.เกิดผลเลย เหยี่ยวทะเลทั้งสามเชิดหัวขึ้นในระยะต่ำที่สุด แล้วปลดลูกระเบิดทิ้งลงไปบนเรือพิฆาตลำซ้าย พลทิ้งระเบิด 100 กก. เพียงหนึ่งลูก นิกรทิ้ง 50 กก. 2 ลูก ส่วนกิมหงวนปล่อยลงไปหมดเลย เพราะขี้เกียจดำลงมาบ่อย ๆ

ลูกระเบิดของเสืออากาศทั้งสามถูกเป้าอย่างจัง มีเสียงระเบิดสะเทือนเลือนลั่น ปล่องและหอรบเรือพิฆาตแหลกละเอียด เสากะโงหลังหักพังราบ กลุ่มควันปรากฎทั่วลำเรือ เรือพิฆาตเริ่มตะแคงซ้าย ทหารเรือที่รอดตายวิ่งสับสนอลหม่าน ปตอ.หยุดยิงแล้ว

ก่อนที่ พล, นิกร, กิมหงวนจะโจมตีอีก เครื่องบินทะเลของข้าศึกทั้งสามเครื่องก็เข้ามาถึง และแยกย้ายกันรับมือเสืออากาศทั้งสามทันที สามเกลอเข้าประจัญบานข้าศึกหนึ่งต่อหนึ่ง การรบทางทะเลและทางอากาศได้เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน ร.อ.พัชราภรณ์ ได้ใช้ไหวพริบของตนทำการรบอย่างอาจหาญ เขายิงเครื่องบินข้าศึก 2 ชุด แล้วบินเลยไป เปิดโอกาสให้พลปืนหลัง แล้วเหยี่ยวทะเลก็ปักหัวลงหาเรือพิฆาตลำนั้นซึ่งกำลังบอบช้ำ

พลบินเฉียดเสากะโดงไปตามทางยาวของลำเรือ ปลดระเบิดทำลาย 100 กก.คู่หนึ่งลงไป ลูกระเบิดตกถูกซ้ำที่สะพานเดินเรืออีก

"บึม! บึม!"

ทันใดนั้น อ้ายเสือมือกาวซึ่งบินติดตามหลังพลมาและถูกเครื่องบินข้าศึกไล่กวดยิงติด ๆ มา ก็ทิ้งระเบิดเรือพิฆาตลำนั้นอีกครั้งหนึ่ง ทิ้งแบบเสี่ยงโชค คือมีลูกระเบิดอยู่เท่าใดก็ทิ้งลงไปหมด

เรือพิฆาตอับปางทันที จมลงอย่างรวดเร็ว เหยี่ยวทะเล 1-2 เลี้ยวกลับเข้ารับมือเครื่องบินข้าศึกต่อไป

เปรตเวหาของเรารบอย่างบ้าระห่ำ เขาไม่ยอมให้คู่ต่อสู้ตั้งตัวติด ยิงกะหน่ำด้วยปืนกล จนกะทั่งนักบินข้าศึกตะโกนมา

"เฮ้ย! ให้กูยิงบ้างซีโว้ย"

กิมหงวนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันยิงไปอีก 3 ชุด กะสุนนัดหนึ่งถูกนักบินทะลุอกตายคาที่ เครื่องบินทะเลซึ่งไม่มีใครบังคับปักหัวลงทะเลทันที.....