J12: จากตอน "นองเลือด" ของประมวลสาส์น
ช่วยขบร่วมขันโดย: คุณ pee_man (0334)
เกริ่นเรื่อง: เป็นตอนที่เกิดการสไตร๊ค์ของคนงานที่บริษัทรถเมล์ของนิกร สี่สหายจึงต้องมาช่วยกันขับรถและเป็นกระเป๋ารถเมล์ นี่เป็นมุขตอนหนึ่ง ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมประทับใจมากที่สุดเรื่องหนึ่ง


....."ผู้โดยสารโปรดทราบไว้ด้วยนะครับ วันนี้คนงานของบริษัทเกิดสไตร๊ค์ ผู้ที่ขับรถคันนี้ไม่ชำนาญ และไม่มีใบขับขี่ ถ้ารถชนต้นไม้หรือแล่นลงคลอง หรือเกิดหงายท้องเอาล้อชี้ฟ้า พวกผมไม่รับผิดชอบนะครับ"

เท่านี้เองผู้โดยสารที่รักตัวกลัวตายก็พากันลงจากรถทันที ในที่สุดคงเหลือผู้โดยสารหัวเห็ดทั้งหญิงชายประมาณ ๒๐ คนเท่านั้น อาเสี่ยกิมหงวนยิ้มให้สาวสวยคนหนึ่งแล้วถามว่า

"คุณไม่กลัวตายหรือครับ"

หล่อนสั่นศีรษะ

"ความตายเราหนีไม่พ้น ฉันไม่กลัวหรอกคุณ ถ้าถึงที่ตายอยู่ที่ไหนมันก็ตาย"

"โอ…..คุณพูดแบบปรัชญาน่าฟังมาก จริงครับความตายมันเป็นของธรรมดาโลก"

ดร.ดิเรก เป่านกหวีดเสียงลั่น เจ้าแห้วนำรถคันหมายเลข ๕๙ ออกแล่นทันที นิกรกับเสี่ยหงวนช่วยกันขายตั๋ว ซึ่งนิกรทำหน้าที่เป็นกระเป๋าหลัง และกิมหงวนเป็นกระเป๋าหน้า พล กับ ดร. ดิเรก และเจ้าคุณปัจจนึก ฯต่างเลือกนั่งตอนกลางรถ และคุยกันเสียงลั่น

นิกรพูดเสียงแจ๋ว ๆ ตามเคย และพูดจาคล้องจองกันเสียด้วย

"ได้โปรดเมตตา กรุณาจ่ายทรัพย์ อย่าแกล้งนั่งหลับ ส่งทรัพย์ห้าสิบ บริการแสนถูก ใช่กระดูกเลือดซิบ ตั๋วยัง สตังหยิบ พยักหน้าอย่าเฉยคุณ"

หญิงชราคนหนึ่งเอื้อมมือตบบ่า ดร.ดิเรกเบา ๆ พอนายแพทย์หนุ่มหันมามองดู คุณยายก็กล่าวถามเสียงยานคาง

"พ่อคู้น กระเป๋าท้ายรถคนนั้นแกสบายดีหรือจ๊ะ"

ดร.ดิเรกหัวเราะ

"ไม่ใคร่สบายหรอกครับคุณ้า เพิ่งมาจากโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยาเมื่อสองสามวันนี้เอง".....